Voor ieder individu werken processen anders, maar dit is een mooie benadering om contact te maken met je lijf en te toetsen hoe dit bij jou zit; lichamelijk ongemak en hun mogelijke emotionele betekenis.
Wat wil de pijn in jouw lijf, jou vertellen?
Het is niet je keel die pijn doet, het zijn de woorden die je niet durft uit te spreken. Je laat jouw stem niet horen.
Het is niet je kies die pijn doet, het is de pijn om te kiezen voor jezelf en de dingen waarop je, je aan het verbijten bent.
Het zijn niet je benen die pijn doen, het is het gevoel niet op eigen benen te kunnen staan of het gevoel ergens voor weg te willen rennen.
Het zijn niet je ogen die het niet goed zien, het is je blik naar de wereld die wazig is of iets waar je liever je ogen voor sluit.
Het is niet je buikpijn waar je het meeste last van hebt, het zijn je opgekropte gevoelens. De steen op je maag.
Het zijn niet je darmen die niet in orde zijn, het is wat je allemaal hebt moeten verteren of wat je allemaal niet kan verteren om je te ontlasten.
Het zijn niet de emoties die je moe maken, het is je verzet om ze ruimte en aandacht te geven. Je doet er alles aan ze diep verborgen te houden.
Het is niet je gal waar het probleem zit, het is dat je je gal nooit hebt kunnen spuwen.
Het zijn niet je oren die het niet goed doen, het zijn de dingen die je niet wilt horen of de dingen die je hebt moeten horen.
Het is niet dat je duizelig bent, het is het gevoel dat je heen en weer geslingerd wordt door je verstand en gevoel.
Het is niet je hoofd die voor pijnen zorgt, het zijn je gedachtes en je enorme drang om aan de verwachtingen te willen voldoen en daardoor over je grens heen gaat.
Het zijn niet je schouders die pijn doen, het is de last die je op je schouders draagt en het je niet langer lukt je schouders eronder te kunnen zetten.
Het is niet je rug wat voor ongemak zorgt, het is wat je elke dag meesleept in je rugzak. Het is het gevoel van onderdrukt te worden, het gevoel van het onderspit te delven. Dat steuntje in de rug te hebben gemist en dat jij de last van anderen op jouw rug draagt.
Het is niet je hart wat voor pijn zorgt, het is dat je hard bent geworden voor jezelf. Het is dat jij van je hart een moordkuil maakt en de woede en het verdriet bij jezelf houdt.
Jouw lichaam is elke dag keihard aan het werk voor jou. Dus mocht je niet verder komen met je huisarts, specialist of je medicijnen, dan helpt het je om ook naar deze signalen te kijken.
Ons lichaam kan aan de noodrem trekken
De meeste lichamelijke klachten (ziekten, pijnen, ontstekingen, etc.) zijn vaak gevolgen van niet gevoelde, emotionele pijn. Wat we niet durven te voelen, heeft de neiging zich te verharden, te kristalliseren of vast te zetten zodat we er niet omheen kunnen. Er ontstaan naast psychische klachten ook lichamelijke klachten, die we dan vervolgens ‘ziekte’ noemen.
Vaak is dit verharde energie die te lange tijd geen aandacht heeft gekregen. Met andere woorden als wij onszelf en ons lichaam lange tijd niet de liefdevolle zorg geven die we verdienen, en die van levensbelang is, dan uit ons lichaam zich dat op een andere manier. Het lichaam moet dan ingrijpen om onze aandacht te vestigen op datgene wat emotioneel of psychisch aan de orde is. Ons lichaam kan aan de noodrem trekken en een klachtenpatroon creëren om ons als het ware te motiveren bij onszelf stil te staan.
Een leuke twist. Je kan het ook omdraaien.
- Aardige gevoelens helpen je lever.
- Een vrij gevoel helpt je longen.
- Plezier en je niet zo zorgen maken helpt je maag.
- Rust helpt je hart en hoofd.
- Onbevangen helpt je nieren.
- Een aai over je bol helpt alles.
